Menedżer stracił pracę z powodu wyproszenia starszej pani z restauracji?

List został napisany przez obsługę restauracji którą Rain niegdyś odwiedzała co tydzień. Obsługa po tym, jak przez jakiś czas nie widywała Rain-y, zaproponował jej darmowy obiad.

Pracownicy tęsknili za żywym i optymistycznym spojrzeniem Rain-y w restauracji.

To był bardzo trudny krok dla Rain-y. Będzie to jej pierwsza wizyta, kiedy Rain pojedzie tam sama. Ponieważ wcześniej Rain nigdy nie szła do restauracji, żeby zjeść tam sam. Ale musiała!

Rain musiała walczyć, by wydostać się z głębin smutku, w którym się znajdowała. Rain była przekonana, że spotkanie się z obsługą restauracji poprawi jej nastrój.

W ciągu ostatnich trzech miesięcy w Rain-ie wiele się zmieniło, ale restauracja nadal wyglądała tak samo. Była stała częścią jej życia, zawsze. Dla Rain wystarczyło poczuć znajome zapachy przypraw i te same dźwięki dochodzące z kuchni.

Stolik pod oknem było dla niej jak powrót do domu. Stolik był zarezerwowany dla niej zawsze po to by mogła usiąść na wygodnym dla niej krześle. Wyjrzałam przez okno ze łzami w oczach.

Jestem z powrotem, pomyślała Rain. Nawet właściciel restauracji siedział z nią. Chciał być towarzyszem Rain.

„Minęło 30 lat, odkąd się znamy. Nie zawiodę cię!” Właściciel uspokoił staruszkę.